Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

...τέχνη και αρχαιολογία ....2η ανάρτηση



                                            2.  Έρευνα αντικειμένου

....Τα αντικείμενα της στρωματογραφίας μας είχαν έρθει στην τάξη μαζί με τις ιστορίες τους .Όμως συνήθως τα ευρήματα μιας αρχαιολογικής  ανασκαφής δεν είναι τόσο εύγλωττα ... συχνά δεν είναι καν ολόκληρα !Ο αρχαιολόγος πρέπει να πασχίσει για να καταλάβει τι είναι , σε τι χρησίμευε, πόσο παλιό είναι .....Έφερα στην τάξη παλιά αντικείμενα καθώς και κομμάτια παλιών αντικειμένων .Τα παιδιά έπρεπε να τα  "εξερευνήσουν": να βρουν από ποιό υλικό είναι φτιαγμένα , να μετρήσουν τις διαστάσεις τους, να τα σχεδιάσουν απ' όλες τις πλευρές , να οργανώσουν την φωτογράφιση ( εγώ είμουν ο φωτογράφος , αλλά αυτά έπρεπε να διαλέξουν το φόντο, τις οπτικές γωνίες κλπ) και πάνω απ΄όλα να διατυπώσουν βάσιμες υποθέσεις για τη χρήση τους και την παλαιότητά τους.Δούλεψαν σε ζευγάρια και τα ενθάρρυνα να ψάξουν να βρουν ενήλικες στο σχολείο που πιθανό να γνώριζαν κάτι για το αντικείμενο που ερευνούσαν .Εννοείται ότι είχα δημιουργήσει ένα μυστήριο γύρω από τα αντικείμενα ... τα είχα βρει σε κάποια σκοτεινή αποθήκη , δεν γνώριζα τις απαντήσεις που έπρεπε να βρουν τα παιδιά , έτσι ώστε να κινητοποιηθούν και να φέρουν εις πέρας τη δύσκολη - για την ηλικία τους αποστολή !





 ...... φωτογράφιση επί παραγγελία ... στην προσπάθεια να λύσουν το ¨μυστήριο " του αντικειμένου , τα παιδιά παρατηρούν κάθε λεπτομέρεια !

                                        
 .. αυτές οι τρυπούλες είναι από σαράκι ή χρησιμεύουν να περνάει η κλωστή;





..... ένα από τα αποτελέσματα της παρατήρησης των αντικειμένων ήταν και η ανάδυση ενός ιδιαίτερου σεβασμού , μιας τρυφερότητας , μιας φροντίδας  προς αυτά ...


                                               
 ... τους ζήτησα να χρησιμοποιήσουν όλες τους τις αισθήσεις για να αντιληφθούν το αντικείμενο ..

 




.... τους ζήτησα να ξεχωρίσουν το "ξέρω" από το "νομίζω"...





 .. το λιονταράκι - κλειδαριά ήταν ένα συναρπαστικό αίνιγμα !

 




                                    

               





 .... το αντικείμενο που επρόκειτο να γίνει το πιο διάσημο απ΄όλα  είχε  την επιγραφή "Πίτσος" ....
 ... μεγάλη συγκίνηση προκάλεσε αυτή η βάση λάμπας πετρελαίου : ο Γιάννης και ο Στέφανος δεν είχαν ιδέα τι θα μπορούσε να είναι κι αρχίσαν να μπαίνουν στα γραφεία του σχολείου ρωτώντας , μέχρι που κάποιος τους εξήγησε και γυρίσαν πίσω θριαμβευτές . Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτός που τους έλυσε την απορία έτυχε να είναι εγγονός αυτού του πρώτου Πίτσου που ξεκίνησε τον 19ο αιώνα να φτιάχνει σόμπες και λάμπες πετρελαίου κάπου στους Αμπελόκηπους ...Απ΄αυτόν έμαθα την ιστορία της επιχείρησης ..Έφερα την ιστορία αυτή στην τάξη στο επόμενο μάθημα ... και τους είπα πώς , μέσα στο χρόνο, η οικογένεια Πίτσου συνέχισε να παράγει συσκευές πετρελαίου μέχρι την επικράτηση του ηλεκτρικού ρεύματος οπότε  και άρχισαν να φτιάχνουν συσκευές σαν κι αυτές που ίσως έχουν στην κουζίνα τους .Όντως την άλλη μέρα ήρθαν αρκετές αναφορές για κάποια κουζίνα , για κάποιο ψυγείο ή για κάποιο πλυντήριο.Σήκωσε κι ο άλλος Γιάννης το χέρι του για να αναφέρει συγκινημένος και ντροπαλός ότι ο πατέρας του δούλευε στην Πίτσος .Ενθουσιασμός στην τάξη ! Για μένα , οι συνδέσεις αυτές - από τη βάση της λάμπας, στον εγγονό του Πίτσου εκείνου που την έφτιαξε , σ΄εκείνη την μικρή βιοτεχνία του 19ου αιώνα , στους Αμπελοκήπους που τότε ήταν εξοχή, στην κουζίνα του σπιτιού τους , στη δουλειά κάποιου πατέρα , έμοιαζαν να έχουν την αξία μιας αποκάλυψης για τα παιδιά .Μιας πρώτης συνειδητοποίησης της μαγείας της ιστορίας και πώς αυτή μπορεί να αφορά την προσωπική μας ζωή.


                            










.... αλλά τα βάσανα των μικρών  αρχαιολόγων δεν τελειώνουν εδώ ................................................................................


...συνεχίζεται ...


2 σχόλια:

  1. Συγχαρητήρια για την ιδέα και το σχεδιασμό του συγκεκριμένου project!! Τα παιδιά διδάσκονται Ιστορία χωρίς να έχουν αντιληφθεί τι είναι το παρελθόν και πώς το προσεγγίζουμε! Αυτό το Project βάζει τις βάσεις στους μαθητές για να προσεγγίσουν την επόμενη χρονιά ευκολότερα τις ιστορικές έννοιες. Και πάλι συγχαρητήρια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστώ πολύ ! Η χαρά του εικαστικού στο σχολείο είναι να μπορεί να σχεδιάζει με βάση τις δικές του αγάπες , τους προσωπικούς του προβληματισμούς .Κι εγώ δεν φανταζόμουν ότι τα τόσο μικρά παιδιά ήδη γοητεύονται από την ιδέα του Χρόνου και μάλιστα του παρελθόντος !Όλη η δουλειά προχώρησε στη βάση αυτής της "γοητείας" , της γοητείας του Χρόνου , της Ιστορίας, με κορυφαία τη γοητεία της αρχαιολογικής ανασκαφής .. που την μοιράστηκα με τα παιδιά.

      Διαγραφή